Daily Archives: November 6

Ապրանքների դասակարգումը ըստ օգտագործման ժամկետի

Ապրանքները ըստ օգտագործման ժամկետի լինում են `

1. Երկարաժամկետ օգտագործման ապրանքներ (այն ապրանքները, որոնք անհրաժեշտ են մեզ ամեն օր ու դրանք օգտագործում ենք ամեն օր)

2. կարճաժամկետ օգտագործման ապրանքներ (այն ապրանքները, որոնք օգտագործում ենք մի պահի ու արագ սպառում)

3. ծառայություններ

Ծառայությունները երկարաժամկետ են։ Կարող ենք մի օր օգտվել մի ծառայությունից, դա չի սպառվի, հնարավորություն ունենք օգտվելու նաև հետո։

Ապրանքների դասակարգումը ըստ լայն սպառման բաժանվում է հետևյալ դասերի `

Ամենօրյա պահանջարկի ապրանքներ`

1. Անընդհատ սպառում (հիմնական)

Մենք անընդհատ սպառում ենք մեր ամենօրյա, անհրաժեշտ ապրանքները (հաց, ջուր, աղ, շաքարավազ)։ Սպառելու հետ մեկտեղ, նաև անընդհատ ձեռք ենք բերում։

2. Էքստրեմալ սպառում

Էքստրեմալ սպառումները մեզ մոտ լինում են հանկարծակի (չնախատեսված)։ Կարող ենք ինչ- որ պահի հանկարծակի ձեռք բերել ինչ- որ ապրանք, որն այդ ժամանակ մեզ անհրաժեշտ կլինի, բայց նախատեսած չլինեինք, որ պիտի այդ ապրանքը ձեռք բերենք։

3. Իմպուլսիվ գնումներ

Այսպիսի գնումներ կատարում ենք այն ժամանակ, երբ մեր ուշադրությունը սևեռվում է որևէ ապրանքի կամ ապրանքների վրա։ Հնարավոր է ստացվի այնպես, որ մենք նախատեսած չլինեինք գնել այդ ապրանքը/ները, բայց մենք, այնուամենայնիվ, գնենք։

Նախնական ընտրության ապրանքներ `

1. Նման և ոչ նման ապրանքներ

2. յուրահատուկ պահանջարկի ապրանքներ

3. պասիվ պահանջարկի ապրանքներ

4. կապիտալ ապրանքներ

Սրանց մեջ մտնում են այն ապրանքները, որոնք միայն մասամբ են մասնակցում ապրանքի արտադրության մեջ։

5. լրացուցիչ ապրանքներ ու ծառայություններ

Սրանք այն ապրանքներն ու ծառայություններն են, որոնք կապ չունեն արտադրության հետ, սակայն անհրաժեշտ են։

Առաջարկի ու պահանջարկի տեսություն

Պահանջարկը շուկայում ապրանքների պահանջն է, որը ապահոված է փողով։ Պահանջարկի ծավալը ապրանքների քանակն է, որը գնորդները համաձայն են ձեռք բերել տրված գնով տվյալ ժամանակում ` շուկայից։ Պահանջարկի ծավալի վրա ազդում են տարբեր գործոններ `

  1. Գին

Ըստ գնի աճի ` պահանջարկը նվազում է։ Այս կախվածությունը կոչվում է պահանջարկի օրենք։

  1. Ճաշակ ու նախասիրություններ

Պահանջարկը ձևավորվում է տվյալ հասարակության սովորույթներին, ավանդույթներին, կրթության մակարդակին և սոցիալական մակարդակին համապատասխան։

  1. Աշխարհագրական դիրք

Անհրաժեշտ պահանջարկը ձևավորվում է ըստ աշխարհագրական դիրքի։

4. Սպառողների եկամուտների աճ

5. Գնաճի ակնկալում

6. Օրենսդրական դաշտի փոփոխություններ

7. Ապրանքի որակ

Ապրանքափողային հարաբերություններ/Դրանց սկզբունքներն ու տնտեսական մեկնաբանությունը

Ապրանքափողային հարաբերություններ/Դրանց սկզբունքներն ու տնտեսական մեկնաբանությունը։

ԱՓԱ- Ապրանք- Փող- Ապրանք

Փողը դա միակ ապրանքն է, որը չի կարելի օգտագործել այլ կերպ, քան ազատվել դրանցից։ Մարդիկ ամեն ինչ կանեն փողի համար, իսկ փողը ամեն ինչ կանի մարդկանց համար։ Փողը դա գրավիչ, կրկնվող, դիմակները փոփոխող գաղտնիք է։ Փողը առաջացել է ապրանքից։ Փողը կապված է ապրանքի հետ, դրա արտադրության և փոխանակման հետ։ Ապրանքը դա, մարդու աշխատանքի ցանկացած գործունեության արդյունքն է, որը պետք է ոչ միայն օգտագործվի այլ նաև փոխանակվի։ Ապրանքի հատկությունը և արժեքը արտահայտվում է մարդկային պահանջմունքների բավարարման հատկության մեջ։ Այն կոչվում է սպառողական արժեք։ Այն առարկան, որը չունի սպառողական արժեք, չի համարվում ապրանք, քանի որ ոչ ոքի պետք չի։

Ապրանքը այն առարկան է, որը ունի սպառողական արժեք։

Առաջին փողի առաջացման պատճառը հայտնաբերվեց, երբ բարդացավ ապրանքների փոխանակման գործընթացը։
Անհրաժեշտ էր գտնել այնպիսի ապրանք, որի միջոցով հնարավոր կլիներ որոշել այլ ապրանքների արժեքը, անկախ իրենց օգտագործման պահանջմունքից։ Այդ ապրանքը դարձավ այլ ապրանքների արժեքի հավասարազորը։ Այդպես առաջացավ «ապրանքների ապրանքը»` փողը։
Փողի տեսքով հանդես էին գալիս տարբեր ապրանքներ` թանկարժեք մորթիներ, խխունջներ, թանկարժեք և կիսաթանկարժեք մետաղներ` արծաթը և ոսկին։ Փողը պետք է համապատասխանի երկու կարևոր պահանջների։ Պետք է լինի տարածված, պիտի ունենա բավականին արժեք և ապահովված լինի դրա արտադրության դժվարությամբ։

Ֆիզիկական փողի հատկությունները
1. Ավելի բարձր արժեք քան այլ ապրանքները,
2. Սահմանափակ քանակ,
3. Կոմպակտ (արժեքը բարձր, բայց չափերը հարմար) , որպեսզի կարողանաս հեշտ տեղափոխես,
4. Մանր մասերի մասնատվելու ունակություն,
5. Ֆիզիկական երկարակյացություն

Ապրանքը և իր հատկությունները/ Արժեքի օրենքը

Ապրանքը օժտված է երկու արժեքով, առաջինը սպառողական արժեք, փոխանակման արժեք ` ապրանքի հատկությունը, որը թույլ է տալիս փոխանակել այն այլ ապրանքներով համապատասխան չափերով։
Փոխանակման արժեքի հետևում թաքնված է ապրանքի գինը, որը արտահայտվում է փողով։

Ռեսուրսներն ու արտադրական գործոնները

Ռեսուրսներն ու արտադրական գործոնները

Տնտեսական հարաբերությունները իրենցից ներկայացնում են երկու և ավելի անձի հարաբերություններ, որոնք կառուցված են փոխշահավետ հողի հիման վրա և նախատեսում են ապրանքի և գումարի փոխանակում։ Արտադրությունը դա տնտեսագիտության նյութական հիմնքն է։ Տնտեսագիտությունը սկիզբ է առել արտադրությունից։ Այդ իսկ պատճառով տրամաբանական է համարել, որ ցանկացած տնտեսագիտական վերլուծություն սկսվում է արտադրության ուսումնասիրությունից։ Ցանկացած արտադրության աղբյուր են հանդիսանում արտադրական ռեսուրսները, որոնք առկա են յուրաքանչյուր պետության մոտ։ Արտադրական ռեսուրսներին են վերաբերվում բնական ռեսուրսներ, նյութական ռեսուրսները, սոցիալական և մտավոր հնարավորությունները, որոնք կարող են նպաստել ապրանքների, ծառայությունների և այլ նյութական արժեքների ստեղծման համար։ Տնտեսագիտության մեջ բոլոր ռեսուրսները բաժանվում են 4 խմբի։

Առաջին խումբ-

Բնական ռեսուրսներ` այն ամենը, ինչ բնությունը կարող է տալ մեզ արտադրության գործընթացը կազմակերպելու համար։ Բոլոր բնական ռեսուրսները բաժանվում են 2 մասի` սպառվող և անսպառ։ Սպառվողը իր հերթին բաժանվում է սպառվող և անսպառ։ Սպառվողն էլ իր հերթին բաժանվում է վերականգնվող և չվերականգնվող։

Նյութական ռեսուրսներ- Այն ամենը ինչ ստեղծվել է մարդու աշխատանքի միջոցով և օգտագործվում է արտադրության մեջ։

Աշխատանքային ռեսուրսներ- Աշխատունակ բնակչությունը որը դասվում է երեք սկզբունքներով` սոցիալ, մասնագիտական և կրթական-մշակութային

Ֆինանսական ռեսուրսներ- Փողը և այլ միջոցները, որոնք կարող են օգտագործվել որպես փող արտադրության մեջ։

Ռեսուրսներից բացի, տնտեսագիտության մեջ օգտագործվում է արտադրական գործոն հասկացությունը։

Արտադրական գործոնները երեքն են։

Հողը, դա ընդհանուր հասկացություն է, որը իր մեջ ներառում է` տարածք, բնական հանածոներ, գյուղատնտեսական նպատակներով, ձկնաբուծական, հանքարդյունաբերական և այլն։

Կապիտալ` նյութական և ֆինանսական բոլոր ռեսուրսները, որոնք մասնակցում են արտադրության մեջ համարվում են կապիտալ։

Աշխատանքային ռեսուրսների ` բնակչության այն մասը, որոնք մասնակցում են անմիջապես ապրանքների և ծառայությունների արտադրության մեջ։

Տնտեսագիտության մեջ դրանք կոչվում են տնտեսապես ակտիվ բնակչություն։

Տնտեսական համակարգերի տեսակները

1. Ավանդական տնտեսություն` պարզ տեխնոլոգիաներ, գերակշռում է ձեռքի աշխատանքը, տնտեսական հարաբերությունների մասնակիցները համախմբված են ամուր սոցիալական կապով։ Հիմնական տնտեսական խնդիրները լուծվում են ավանդույթներին և սովորույթներին համաձայն։

2. Շուկայական տնտեսության ` տնտեսական ռեսուրսների մասնավոր սեփականություն, մրցակցություն, շուկայում բազմաթիվ արտադրողների առկայություն, բազմաթիվ սպառողներ։ Առաջարկի և պահանջարկի ազատ ձևավորում։ Սահմանափակ ռեսուրսների արդյունավետ օգտագործում շահույթը մեծացնելու նպատակով։ Շուկայի գործունեության միջամտությունների սահմանափակում։

Պլանային տնտեսություն։

Սովետական միության ժամանակ տնտեսությունը պլանային էր( կենտրոնացված)։

Անցումային տնտեսություն

Խառը տնտեսություն։